Skip to main content
Column

Dus ik vraag: Wat vinden jullie hiervan? 

Maandagochtend tijdens de eerste pauze. Iedereen heeft wat te eten en drinken voor zich op tafel. “Ooooh, juf! Zij heeft allemaal pepernoten in haar broodtrommel!” Ze reageert: “Daar kan ik toch ook niks aan doen? Dat heeft mijn vader er in gedaan.” Maar de rest van de klas hoorde het ook. “Mag dat wel?” “Nee, je mag geen snoep mee naar school!” “Dit is toch geen snoep. Ik vind het koek” “Nou, dat zijn dan wel kleine koekjes.”

Eens in de zoveel tijd laait de discussie op: wat mag wel en niet gegeten worden tijdens de pauze? Ik wil geen scheidsrechter zijn of beslissen wie wat eet. Dus ik vraag: “Wat vinden jullie hiervan?” “Wij?” “Ja”, zeg ik, “We kunnen als klas toch zelf beslissen wat we wel en niet willen in onze klas? Als we met z’n allen afspraken maken, houden we ons er ook met z’n allen aan. Dus, hoe kunnen we dit regelen?”

“Als we nou aan iedereen vragen wat ze er van vinden?”

“Hoe ga je dat vragen dan?”
“Op zo’n formulier.” “Oké, laten we dat maken.”

Woensdag. Een groepje kinderen dat meer uitdaging nodig heeft, laat me hun opzetje van het enquêteformulier zien. We overleggen of het zo klopt en spreken af dat ik het kopieer. “Wat gaan jullie hierna doen?” “Nou, de klas vult het in, wij bekijken het en laten onze conclusie zien in een presentatie.” “Oké”, zeg ik, “en wat doen jullie dan?” “Dan doet de leerlingenraad een voorstel en daar mag de hele klas over stemmen.” Ik complimenteer hen met het plan.

“En wat doe jij dan, juf? Stuur jij dan even een Parro naar alle ouders?”

Eloise de Jong,

Lubertischool, groep 6, 7 en 8

Deze column werd gepubliceerd in de Texelse Courant van 4 december.

Leave a Reply