Fleur Zijm is twaalf en zit in groep 8. Tatum Zijm is elf en zit in groep 7. Ze zijn nichtjes, vandaar de gedeelde achternaam. Voor Tatum is dit interview gesneden koek. Vorig jaar stond ze ook in deze rubriek, toen samen met Liza-Fien, en ze was er ook bij toen alle geïnterviewde kinderen hun vragen nog eens aan wethouder Remko van de Belt en aan meester Nick Slijderink konden stellen. “Ik ben ook al drie keer geïnterviewd”, zegt Fleur. “Eén keer ging het fout. Want toen we klaar waren, bleek er helemaal niet te zijn gefilmd”.
Veel rustiger
“Ik ben wel veranderd sinds de vorige keer”, zegt Tatum. “Ik ben veel rustiger en ik zit ook beter in mijn vel. Ik denk dat het komt doordat ik nu een groep hoger zit. Nu is alles wat moeilijker en het lukt me allemaal goed”. Tatum is dyslectisch en dat was een jaar geleden nog best frustrerend. Ze kreeg begeleiding en daardoor weet ze nu hoe ze er mee om moet gaan. Fleur weet er alles van, want ook zij is dyslectisch en ze heeft dezelfde begeleiding gehad toen ze in groep zes zat: “Het is iets waar je mee geboren wordt en je komt er niet meer vanaf”. “Je brein werkt net iets anders en vroeger kon je er niks aan doen”, vult Tatum haar aan. Fleur knikt: “Mijn vader zat vroeger in een hoekje van groep 5 met een koptelefoon op boeken van groep 3 te lezen, die hij ook niet snapte. Dat is echt niet leuk voor hem”.
Lezen is leuker
Tatum en Fleur hebben allebei anderhalf jaar lang extra spellingsregels geoefend, heel veel geschreven en klanken geoefend met flitskaartjes. “Nu kan ik veel beter bijblijven met taal en spellingslessen en daardoor is mijn lezen ook vooruit gegaan. Eerst zag ik het gewoon niet: het waren losse woorden die aan elkaar geplakt zaten. Maar nu snap ik het verhaal. Dat maakt lezen veel leuker”, zegt Fleur opgetogen. Tatum is het met haar eens, lezen is nu leuk. Maar soms heeft ze er echt geen zin meer in, na een lange dag school, en dan moet het toch. Ze grinnikt: “Dan doe ik net alsof”.
Knalroze kart
Nog even over die drie interviews van Fleur: die gingen over karten. Karten is Fleurs passie. Ze houdt er zelfs een Facebookpagina over bij, die heet Fleurs Kartracing. Ze plaatst er filmpjes van wedstrijden en trainingen op en schrijft er als een professionele sportverslaggever een stukje bij. Op de kinderpagina op bladzijde.. staat een voorproefje. Door het karten weet Fleur wat ze later wil worden: grafisch ontwerper: “Vroeger wist ik zeker dat ik bij een smoothiebar wilde werken, dat wilde ik al vanaf dat ik drie was. Maar toen begon ik met karten. Mijn kart was knalroze. Die stickers waren zo mooi, dat wilde ik ook kunnen maken”.
Tip voor de kinderraad
Tatum heeft ook iets voor op de kinderpagina van de krant: een verhaal over haar poes Mauwtje. Of Mieuw Mieuw. Ze heeft ook een tip voor de kinderraad: dat alle kinderen samen huiswerk kunnen maken. “Ik zit op de BSO en laatst moest ik een overhoring voor Engels leren. Daar heb ik echt geen zin in als niemand huiswerk zit te maken. Maar als je samen huiswerk kunt maken, is het juist wel leuk. En dan heb je ook minder hulp van je ouders nodig”. Fleur vindt het een goed idee. Projecten doen met kinderen van andere scholen lijkt haar ook leuk. Over een thema bijvoorbeeld. Ze zitten allebei op het puntje van hun stoel en ze hebben nog veel meer ideeën. Maar de tijd dringt, meester Remko roept, de schooldag is voorbij.