Foto: Anoek Steketee
Als ik de school binnenkom ga ik niet naar mijn eigen klas, want die heb ik niet meer. Geen eigen klas meer, maar een helikopterview over de hele school, als intern begeleider. Samen met de schoolleider kijk ik naar het grote geheel van alle klassen, teamleden, resultaten en het onderwijs in grote lijnen. Naar het onderwijs van de toekomst en wat de kinderen op onze school nodig hebben.
Regelmatig duik ik in mijn helikopter naar beneden en zoom ik in op een groep, een leerkracht of een individueel kind. De intern begeleider komt namelijk om de hoek kijken wanneer er signalen zijn dat een van onze kinderen iets extra’s nodig heeft. Soms komen deze signalen via ouders, en soms is het de leerkracht die advies komt vragen. Gesprekken over leerstof, concentratie, een lastige thuissituatie of de sociale ontwikkeling van een kind; mijn dag is nooit hetzelfde.
De ene dag bereid ik samen met de leerkracht een gesprek voor en de andere dag heb ik overleg met een externe deskundige. We doen het samen en bij het nadenken en sparren staat het kind centraal. We spreken in het onderwijs daarom altijd van de gouden driehoek van kind, leerkracht en ouders. We benadrukken de sterke kanten van kinderen en zetten deze in om hen verder te helpen ontwikkelen tot positieve pubers en veerkrachtige volwassenen. Klaar voor de toekomst!
Chloé Zuidewind
Intern begeleider op de Jac. P. Thijsseschool en de Lubertischool
Deze column werd gepubliceerd in de Texelse Courant van 15 januari 2021.