Het begon met abstracte gesprekken. Daarna kwamen de technische tekeningen. Ze liepen dankzij een virtual reality-bril door het nog kale gebouw, er volgden sfeerschetsen en moodboards, werkgroepen en presentaties en er was vertraging. Maar vorige week ging de eerste paal van de Skool de grond in en over een klein jaar delen alle scholen van Den Burg hetzelfde gebouw. Schoolleiders Nick Slijderink van de Jac. P. Thijsseschool en Miranda Pieters van de Jozefschool vertellen over hoe dat de samenwerking heeft veranderd:
“De scholen zijn geen eilandjes meer, al moeten we daar soms nog even aan wennen. Laatst hadden we op de Jozefschool bijvoorbeeld een vergadering over de groepsindeling en realiseerde ik me pas daarna dat we dat in overleg met de Thijsseschool moeten gaan doen, want hun lokaal grenst aan het onze,” vertelt Miranda. Nick lacht. “Normaal zouden we zoiets ter sprake brengen in een schoolleidersoverleg, maar nu bedachten we dat we elkaar gewoon even kunnen bellen. De lijntjes zijn korter.”
“We houden allemaal ons eigen team, maar doordat we samen in een gebouw zitten, worden we meer collega’s van elkaar dan we nu zijn,” legt Miranda uit. “Daarom hebben de leerkrachten en het ondersteunend personeel de afgelopen tijd in werkgroepen van alles met elkaar doorgesproken.” Nick knikt. “Daarvan krijgen wij als schoolleiders binnenkort een presentatie, ik ben benieuwd wat daaruit komt. Ik heb er veel vertrouwen in. Hun denkkracht is zo nodig om het praktisch in te vullen. Want als de bel gaat, hoe ziet dat er dan uit? Wie staan er dan op het plein?”
Ze zijn het meest benieuwd naar hoe de kinderen en de ouders het straks gaan vinden. “Zij krijgen waarschijnlijk meer contact met elkaar”, denkt Miranda. “De scholen hebben hun eigen identiteit, met hun eigen vormgeving en hun eigen kleuren, maar de ouders staan straks wel allemaal op hetzelfde plein. En de kinderen kunnen buitenspelen met hun buurjongetje en daarna weer naar hun eigen klas”. “Het leuke is dat we nu ook de kans hebben om de dingen anders te doen,” mijmert Nick, “We zouden bijvoorbeeld kunnen roepen: Alle voetballertjes mogen nu naar buiten! En dan hebben ze het hele plein voor zichzelf. Of neem de bibliotheken: iedere school heeft zijn eigen leersysteem en zijn eigen boeken. Er zullen straks dus heel veel dubbele boeken zijn en het is een klus om van die systemen een systeem te maken. Maar hoe mooi is het als we daar de tijd voor nemen en over een jaar of vijf één grote, gezamenlijke schoolbibliotheek hebben?”.